به گزارش ايرنا، محمود رامین روز شنبه گفت: در دهه‌های اخیر تغییر اقلیم، روند کاهش دبی آب رودخانه‌ها (حجم آب)، سدسازی‌های بی‌رویه، صید غیرمجاز در فصل تخم‌ریزی، آلودگی آب، شن و ماسه‌برداری از کف رودخانه‌ها سبب کاهش تخم‌ریزی ماهیان خاویاری، سفید، کلمه، کپور دریایی و سیم شده است.
وی ادامه داد: شرایط به گونه‌ای است که نه تنها در سال‌های اخیر صید تجاری ماهیان خاویاری به صفر رسیده است بلکه در حد کارهای تحقیقاتی برداشت می‌شود.
به گفته وی، این گونه ماهیان برای تخم‌ریزی از آب لب شور دریا به آب شیرین رودخانه‌ها مهاجرت می‌کنند و بنابر این دبی آب برای مهاجرت این گونه‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
این کارشناس شیلاتی یادآور شد: فصل تخم‌ریزی ماهیان خاویاری همه ساله از نیمه دوم اسفند ماه آغاز می‌شود و تا اوایل تیرماه ادامه دارد؛ در این مدت باید تلاش کرد تا با تشدید اقدام‌های نظارتی و حراست فیزیکی، از صیدهای غیرمجاز جلوگیری شود.
رامین اظهار داشت: افراد محلی و صیادان در صید غیرمجاز ماهیان خاویاری ذینفع هستند بنابر این اجرای اقدام‌های حفاظتی نیازمند همکاری و مشارکت مردمی و حتی استفاده از نیروهای بسیج است.
به گفته وی، هر ساله مقدار زیادی از حجم آب رودخانه‌ها برای تامین آب مورد نیاز کشت برنج وارد شالیزارها می‌شود که کم شدن حجم آب و رسوب و بسته شدن دهانه رودخانه‌ها در ورودی به دریا را به دنبال دارد.
- سدسازی آینده ماهیان خزری را تهدید می‌کند
این کارشناس شیلات، سدسازی را یکی دیگر از مشکلات پیش رو برای حفظ گونه‌های ماهیان خاویاری برشمرد و گفت: با وجود این که سدسازی می‌تواند فوایدی داشته باشد اما یکی از زیان‌های ناشی از آن، مانع‌تراشی در مسیر مهاجرات ماهیانی است که از رودخانه به دریا می‌روند زیرا برخی از ماهیان به‌ویژه اگر حجم آب کم باشد، نمی‌توانند از سد یا پایه پل عبور کنند.
مدیر گروه مطالعات آب‌های داخلی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی اظهار داشت: در سه استان شمالی کشور 6 سد در دست احداث و 26 سد دیگر در دست مطالعه است و بنابر این نیازمند تجدید نظر یا توقف ساخت این سدها هستیم.
وی افزود: برداشت شن و ماسه از بستر رودخانه‌ها به یکی دیگر از مشکلات تخم‌ریزی ماهیان خزری تبدیل شده است؛ این معضل برای انواع ماهیان خزری وجود دارد اما برخی گونه‌ها همچون ماهیان خاویاری بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته‌اند.
رامین در عین حال گفت: البته ماهی سفید نسبت به ماهی خاویاری وضعیت بهتری دارد، زیرا هر ساله تعداد زیادی بچه ماهی با تلقیح مصنوعی تولید و رهاسازی می‌شوند که در حفظ ذخایر کمک می‌کند.
وی اضافه کرد: با کمبود آب رودخانه‌ها باید در زمینه ورود ماهیان برای تخم‌ریزی طبیعی و رهاسازی بچه ماهی‌ها دقت بیشتری انجام شود زیرا حجم آب رودخانه‌هایی چون سفیدرود، تجن، هراز، سرداب رود، سرخ رود، چالوس، بابلرود و گرگان با یکدیگر متفاوت است؛ برای مثال رودخانه سفیدرود به دلیل داشتن حجم آب بالا حجم بیشتری ماهی می‌تواند وارد آن شود.
- تکثیر طبیعی ماهی سفید در چهار رودخانه گیلان و مازندران
مدیر گروه مطالعات آب‌های داخلی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی گفت: برای حفظ ذخایر ماهیان طی سال‌های گذشته سازمان شیلات ایران اقدام‌های خوبی داشته و با تلقیح مصنوعی در گونه‌های مختلف همچون کپور دریایی و رهاسازی آن کمک شایانی به این ذخایر شده است.
رامین پروژه تحقیقاتی تکثیر طبیعی ماهی سفید در دو رودخانه گیلان و دو رودخانه مازندران را از دیگر راهکارهای حفظ ذخایر ماهیان خزری برشمرد که در این طرح ماهی مولد تخم‌ریزی و بچه ماهیان رهاسازی و به دریا هدایت می‌شوند.
وی درباره ظرفیت توان اکولوژیک رودخانه‌ها نیز گفت: باید بدانیم هر رودخانه به چه میزان ظرفیت تولید ماهی دارد تا بتوان با رهاسازی کافی بچه ماهیان، میزان امکان بازگشت ماهی به چرخه حیات و تولید را افزایش داد.
نظر شما